Grażyna Grzegorczyk

W tym roku mija 30 rocznica utworzenia i funkcjonowania na arenie międzynarodowej Trójkąta Weimarskiego, organizacji utworzonej w celu nawiązania ściślejszej współpracy między Polską, Niemcami i Francją oraz pomocy Polsce w zajęciu należnego jej miejsca w rodzinie państw europejskich. Było to ważne wydarzenie, bo dwa najpotężniejsze państwa, nota bene założyciele UE wzięły pod swoje skrzydła odradzającą się po upadku komunizmu, Polskę. Regularne spotkania ministrów spraw zagranicznych od 1991 roku (wyjątek stanowiły lata 2016-2020, kiedy odbyło się raz takie spotkanie) pomogły w wejściu Polski do UE, a wcześniej ustabilizowały sytuację polityczną i gospodarczą w tej części Europy.

W 2016 roku rocznicę 25-lecia obchodziliśmy uroczyście w naszej szkole – byli zaproszeni goście, były debaty, spotkania z młodzieżą. Nie pierwszy raz Liceum Nr CXXXVII z Oddziałami Dwujęzycznymi udowodniło, że posiadanie za Patrona Roberta Schumana, to nie chwyt marketingowy i pusty slogan, ale działalność pełna europejskich treści.

Nadal formuła trójstronna jest aktualna – UE, a co za tym idzie i ta część Europy przeżywa wiele trudności, napotyka na wiele problemów, które należy wspólnie rozwiązać. Pamiętajmy, że czas partykularnych interesów narodowych i ciasnych nacjonalizmów minął wraz z upadkiem żelaznej kurtyny, teraz racja stanu jednego państwa europejskiego zakłada realizację polityki zagranicznej innego państwa unijnego i odwrotnie. Obecnie polityka zagraniczna nie jest wymierzona przeciw innemu państwu, chyba, że narusza ona zasady, które gwarantują niepodległość, demokrację i pokój w Europie.

Trójkąt Weimarski okazał się być potrzebną platformą wymiany myśli i doświadczeń, a także wstępem do opracowywania wspólnej strategii na poziomie Unii. Jeszcze raz historia udowadnia, że korzystniej jest opierać współpracę nie na tym, co dzieli, ale co łączy.

Marzena Romanowska