Grażyna Grzegorczyk
Traktat Paryski to jeden z traktatów założycielskich. Został podpisany 18 kwietnia 1951r. w Paryżu przez Republikę Federalną Niemiec, Francję, Włochy, Belgię, Holandię i Luksemburg. Jego pełna, oficjalna nazwa brzmi Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali. Wszedł w życie 23 lipca 1952r. po złożeniu ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego przez Francję. Traktat wymagał ratyfikacji wszystkich państw sygnatariuszy.
Traktat Paryski powołał do życia pierwszą wspólnotę w historii integracji europejskiej. Była to Europejska Wspólnota Węgla i Stali. Od początku swojego istnienia posiadała osobowość prawną. Jej powstanie miało być jednym z głównych czynnik zjednoczenia powojennej Europy.
Nasz patron – Robert Schuman, który był wówczas Ministrem Spraw Zagranicznych Francji, podpisywał traktat jako pełnomocnik Prezydenta Francji – Vincenta Auriol.
Artykuł 1
Wysokie Umawiające się Strony zawierając niniejszy Traktat powołują Europejską Wspólnotę Węgla i Stali opartą o wspólny rynek, wspólne cele i wspólne instytucje.
Artykuł 2
Celem Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali jest, zgodnie z kierunkiem rozwoju całokształtu gospodarki Państw Członkowskich, przyczynienie się do rozwoju gospodarczego, zwiększenia zatrudnienia i podnoszenia stopy życiowej w tych Państwach przez utworzenie wspólnego rynku na zasadach określonych w artykule 4. Wspólnota powinna stale tworzyć warunki, które zapewniałyby najbardziej racjonalny podział produktów na najwyższym poziomie produkcyjności, nie naruszając jednak ciągłości zatrudnienia i unikając zasadniczych i trwałych zakłóceń w gospodarce Państw Członkowskich.
etc.
