Grażyna Grzegorczyk

W czwartek, 6. lutego 2020 r. klasy 1/2 i 1/4 wybrały się do Zamku Ujazdowskiego, na wystawę sztuki nowoczesnej. Już na samym wstępie zaskoczył nas widok wieży zbudowanej z gałęzi, pod którą znajdowała się głęboka studnia oraz przedziwne połączenia budowli z samochodem, rowerem i łódką. Trzeba było uważać, by nie przelecieć przez barierkę. Weszliśmy do środka, zdaliśmy kurtki i zaczęliśmy zwiedzanie.

Pierwszym obiektem spotkanym na naszej drodze był czerwony sześcian z okrągłymi otworami w ścianach. Tworzyły one funkcję podglądu do znajdującego się w środku pokoju, z różnych perspektyw. Niestety, nie było możliwości zobaczenia go od środka. Przeszliśmy do pierwszego pomieszczenia, w którym znajdowały się dzieła o dwóch odmiennych tematykach: konsumpcjonizmie oraz podróży, życia człowieka w zgodzie z naturą. Mogliśmy tam znaleźć długą rolkę z tekstem dającym sporo do myślenia, co do nadmiaru dzieł sztuki i zacierania się z tego powodu autentyczności prac, a także ujrzeliśmy kamienie ułożone na kształt okręgu, symbolizujące jedność przyrody z człowiekiem.

Drugi pokój odnosił się do walki o prawa i wolność człowieka. Widzieliśmy tam plakaty mówiące o prawach kobiet do podejmowania decyzji odnośnie ich własnego ciała oraz zdjęcia sprzeciwiające się przemocy. W sali znajdowała się również zniszczona, obdrapana szafa, która według mnie i moich towarzyszy zwiedzania, ma symbolizować ludzkie przeżycia podczas walki o wolność oraz wymagane poświęcenia.

Następny pokój mieścił w sobie dużą, włochatą kulę z otworem przy samej podłodze. Można było przez nią zobaczyć romantyczny obraz nocy z księżycem na niebie. Znajdowały się tam również stoliki z wypowiedziami znanych osób oraz fragmenty notatek dotyczących komunizmu. Ściany czwartego pokoju były całe w przeróżnych tematycznie plakatach. Na środku pomieszczenia znajdowały się stoliki z wieloma książkami. Ciężko było znaleźć między nimi jakiekolwiek powiązanie.

Mimo wielu niewiadomych, zwiedzanie upłynęło bardzo szybko. W wielu przypadkach, przedstawioną sztukę można było nawiązać do współczesnego życia, co pomagało w jej zrozumieniu. Spędzony tu czas wiele nas nauczył.                                              Aleksandra Symonowicz kl.1/2