Urszula Nakielska

„W obie strony”
Początek września symbolizuje nowy rok szkolny. Dla wielu uczniów to także pierwsze kroki w murach Schumana. Dla innych oznacza on z kolei „nowy rozdział” i plan, by od teraz „naprawdę dać z siebie wszystko”. W każdym razie, optymistycznie patrzymy w przyszłość – rodzice i nauczyciele wierzą w potencjał młodzieży – a uczniowie, po wakacjach, kipią wręcz energią. Przyszłość współtworzymy wszyscy naszą pracą, wzajemnym wsparciem, empatią i otwartością. Mądrość i odpowiedzialność wpisują się w efekty tej pracy, a zarazem ją motywują…
Uroczyste rozpoczęcie nowego roku szkolnego podkreślone zostało odśpiewaniem hymnu narodowego. „Mazurek Dąbrowskiego” jest jednak spojrzeniem w przeszłość. Jest symbolem tradycji, historii Polaków, buduje poczucie tożsamości narodowej. Jego słowa przypominają o poświęceniu dla ojczyzny. Ale także skłaniają do refleksji: by złu i nieszczęściom zapobiegać – zamiast skazywać kolejne pokolenia na długie lata cierpień. Także do przeszłości odnosi się data – 1. września – jako rocznica wybuchu II wojny światowej. Tragizm tych wydarzeń, wiedza o ich przyczynach, ludzkich zachowaniach to warunek konieczny, by owa „Apokalipsa spełniona” już się nie powtórzyła.
137 LO im. R. Schumana jest szkołą, która potrafi spojrzeć w obie strony. Celem jest wspaniała przyszłość naszych podopiecznych, umożliwienie im rozwoju, nabycia licznych kompetencji, korzystanie z dorobku, doświadczeń poprzedników, wreszcie – realizacja marzeń. Jednak przyszłość w dużej mierze określą działania generacji z końca XX wieku i początku XXI stulecia. Dlatego już teraz we własne sprawy i własny rozwój musimy wpisać losy następnych pokoleń.
Gościem specjalnym naszej szkoły był pan dr hab. Stanisław Czachorowski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Wygłosił on wykład „Katastrofa ekologiczna: czy wiemy, co się stanie, czyli po co nam wiedza ekologiczna.”
Bez względu na to, jakie mamy osobiste cele w życiu, co nas różni – łączy nas Ziemia. Jedna jedyna planeta, którą jako ludzie coraz bardziej niszczymy, aż wreszcie przyszłość stanie się niemożliwa… Popatrzmy w obie strony: w przeszłości szukając inspiracji i ucząc się na błędach – jednocześnie dbając o przyszłość, w jakiej sami chcielibyśmy się pojawić na świecie.
dzu